Politieke achtergrond
Wat is de politieke achtergrond van dit conflict?
In deze deelvraag ga ik opzoek naar de politieke factoren van de burgeroorlog in Somalië. Ik ga kijken of Somalië ooit gekoloniseerd is, hoe het land geregeerd werd en wordt en of de mensen het eens zijn met deze manier van regeren.
Kolonisatie
Vroeger is Somalië door verschillende landen gekoloniseerd. Groot-Brittannië had Brits Somaliland gekoloniseerd, in het
centrale noorden. Frankrijk had het Frans Somaliland gekoloniseerd, in het oosten en zuidoosten. Italië had het Italiaans Somaliland gekoloniseerd, in het zuiden.
centrale noorden. Frankrijk had het Frans Somaliland gekoloniseerd, in het oosten en zuidoosten. Italië had het Italiaans Somaliland gekoloniseerd, in het zuiden.In 1960 werden Italiaans Somaliland en het Brits Somaliland samengevoegd tot één onafhankelijke staat, de Somalische Republiek. In de eerste negen jaren bleef het een democratische staat, ondanks dat ze een discussie hadden met Ethiopië en Kenia over de grenzen en door de samenvoeging van de Italiaanse en Britse overheden. Mahammed Siad Barre maakte gebruik van de ontevredenheid van de mensen en kwam zonder een revolutie aan de macht.
Mahammed Siad Barre
In de jaren dat hij aan de macht was, onderdrukte hij de Somaliërs. Hij zette verschillende clans tegenover elkaar en het land werd verscheurd door een strijd tussen hen. Siad Barre's regime kwam aan het eind door het ineenstorten van de Somalische staat. In plaats daarvan kwamen er gewapende clans die vochten voor de macht. Er werd al wel een regering gevormd, maar het kreeg weinig vertrouwen onder de bevolking. Ali Mahdi Mohammed verklaarde zich president van Somalië. Maar Mohammed Farah Aydid en andere factieleiders wezen zijn leiderschap af. Aydid was ook de leider van de Somalische Nationalistische Alliantie (SNA). Hij werd de president van 1995 tot 1996.Afsplitsing
Na de val van Barre heeft Somalië geen echt centraal gezag meer, alleen maar overgangsregeringen. De jaren daarna splitsen verschillende delen van het land af. In 1991 verklaart het noorden zich onafhankelijk, het noordoosten verklaarde zich tijdelijk onafhankelijk in 1998, hetzelfde deed de regio Jubaland dat jaar en tenslotte scheidde het zuidwesten zich af in 1999.
Vooruitgang?
Toch kende Somalië wel vooruitgang. Het werd dan wel door geen enkel land wordt erkend, maar de veiligheid nam langzaam toe. Er vormde zich een functionele staatsstructuur met ministers, gemeenten, politie en rechtspraak. Het succes kwam vooral vanwege de beslissing om in het nieuwe bestuur ook traditionele autoriteiten op te nemen, dus meerdere volkeren. Er trad ook enig economisch herstel op. Dat gebeurt vooral op eigen kracht, want de meeste ontwikkelingshulp gaat naar erkende staten. Ook het volk Rewin in het rivierengebied deed een poging om een bestuur te maken. Zij streven naar regionale autonomie binnen een verbonden Somalië. De vele Darod en Hawiye (twee verschillende clans) die inmiddels ook in dit gebied wonen, laten dat niet zover komen.
Meer succes heeft de regionale staat Puntland, die in 1998 werd uitgeroepen. Ook Puntland is een voorstander van een
verbonden Somalië. Het gebied wordt bepaald door het verspreidingsgebied van de Harti, een sub-clan van de Darod. Dit leidt tot een conflict met Somaliland.
verbonden Somalië. Het gebied wordt bepaald door het verspreidingsgebied van de Harti, een sub-clan van de Darod. Dit leidt tot een conflict met Somaliland.Nu
Op dit moment is Hassan Sheikh Mohamud de tijdelijke president. Hij is dat sinds 10 september 2012, zijn termijn loopt af 20 augustus 2013. De VS heeft de regering van Sheikh erkend. Dat is voor het eerst in meer dan 20 jaar dat de VS de machthebbers in het land erkennen.
Al-Shabaab
Behalve de strijd om de macht tussen de drie delen van Somalië, is er ook nog een strijd tegen Al-Shabaab. Al-Shabaab wil van Somalië een fundamentalistische islamitische staat maken. De groep had ooit de macht over Mogadishu en grote delen van het Somalische platteland, maar door guerillagevechten zijn ze de meeste macht kwijtgeraakt.
Somalië bestaat dus uit twee kleinere 'staten': Somaliland en Puntland. Elk wil de macht over heel Somalië hebben en dat proberen ze met geweld. De regeringen die tussen 1995 en nu hebben geregeerd, is het nog niet gelukt om het rustig te krijgen binnen het land. Dat komt, omdat ze ook een ander probleem hebben, Al-Shabaab. Al-Shabaab wil ook de macht over Somalië om er een fundamentalistische islamitische staat van te maken. Ondanks al het geweld is er wel een klein beetje vooruitgang en het pas zelfs weer als staat erkend. Voor deze oorlog speelt politiek dus een grote rol. Mahammed Siad Barre heeft de verschillende volkeren in dit land zo tegen elkaar opgezet, dat ze het nu nog niet eens zijn, wat zich dus uit in deze burgeroorlog.
Maak jouw eigen website met JouwWeb